Kościół Wniebowzięcia Maryi Panny w Policy nad Metują

Kościół założył opat Martin I, a budowa trwała w latach 1253-1294, w ramach budowy klasztoru benedyktynów brzewnowskich. Pierwotna budowla była w stylu cystersko-burgundzkim, z przejściową formą romańsko-gotycką, określaną jako „gotyk przemysłowców”. Niektóre pierwotne części kościoła zachowały się do dzisiaj. Są to np. nawy boczne, prezbiterium ze sklepieniem krzyżowym i cenny wczesnogotycki kamienny portal z czterostopniową ościeżnicą i bogatą dekoracją roślinną z 1294 r. (pierwotny poziom gruntu znajduje się 70 cm poniżej obecnego). Kościół przeszedł przebudowę barokową na początku XVIII w., z udziałem Kiliana Ignacego Dientzenhofera, a później, w XIX w., pseudogotycką.

W skład budowli wchodzi trzynawowa bazylika z pięciobocznym prezbiterium i chórem nad wszystkimi trzema nawami. Zachodnia fasada kościoła jest przedzielona na wysokości gzymsem na poziomie nawa bocznych i głównej, ze zdobieniem rozetą, pod którą znajduje się krzyż benedyktyński. Wieża kościoła na rzut czworoboku, z cebulową kopułą i zegarem. Z obu stron portalu kościoła stoją rzeźby barokowe (św. Benedykt, św. Scholastyka, św. Prokop i św. Gunter), do roku 1880 umieszczone na górnym gzymsie zachodniej fasady budynku klasztornego. Z konstrukcją kościoła powiązany jest barokowy konwent, w którym dzisiaj mieści się Muzeum Historii Ziemi Polickiej (Muzeum dějin Policka). Na placu przed kościołem stoi piękny renesansowy Słup Selendera z warsztatu J. Brokofa.